تقدیم به تو که از گل یاس پاک تر بودی
یار رب آن آهوی مشکین به ختن باز رسان
وان سهی سرو خرامان به چمن باز رسان
دل آزرده ما را به نسیمی بنواز
یعنی آن جان زتن رفته به تن باز رسان
ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند
یار مه روی مرا نیز به من باز رسان
دیده ها در طلب لعل یمانی خون شد
یا رب آن کوکب رخشان به یمن باز رسان
برو ای طایر میمون همایون آثار
پیش عنقا سخن زاغ و زغن باز رسان
سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات
بشنو ای پیک خبر گیر و سخن باز رسان
آن که بودی وطنش دیده حافظ یا رب
به مرادش ز غریبی به وطن باز رسان
+ نوشته شده در جمعه یکم آبان ۱۳۸۸ ساعت 15:50 توسط روزبه ابرازی
|
«آيا کساني که مي دانند با کساني که نمي دانند يکسانند. » قرآن کريم